Koncepcja zagospodarowania terenu stacji Wieluń Dąbrowa
Bilans terenu:
Powierzchnia ogólna: 9 000m2
Powierzchnia zabudowy: 795,43 m2
Powierzchnia utwardzona: 3 281,37m2
Powierzchnia biologicznie czynna: 4 076,8m2
Koncepcja zagospodarowania terenu zakłada strefowanie projektowanej przestrzeni, pozwala na nadanie im nowych funkcji przy jednoczesnym zachowaniu spójności kompozycyjno-krajobrazowej. Uwarunkowania historyczne obiektu i terenu doń przylegającego sugerują jak najmniejszą ingerencję w elementy zabytkowe (elewacja budynku, nawierzchnia z kostki brukowej). W strefie zieleni ozdobnej zaplanowano nasadzenia różno gatunkowe, na rabatach zastosowano powtarzalność gatunkową w celu poprawy estetyki i wprowadzenie ładu przestrzennego. Planując dobór roślinny zachowano odpowiednie proporcje pomiędzy roślinnością liściastą i iglastą (szczególnie ważne w okresie zimowym).
Do programu użytkowego projektowano terenu została włączona, także wcześniej nieużytkowana strefa rekreacyjno-parkowa. Wyposażona została w elementy małej architektury takie jak ławki i kosze na śmieci. Zostały wytyczone ścieżki w sposób umożliwiający i zachęcający do wejścia w strefę parkową.
Podczas tworzeniu programu użytkowego powstał również pomysł, aby elementy rzeźbiarskie i ceramiczne powstałe na zajęciach eksponować na terenach przyległych do budynku dawnego dworca.
Opis projektowanych elementów zagospodarowania terenu:
1. Nawierzchnie- w dużej mierze wykorzystanie tych już istniejących, zachowanie historycznej nawierzchni brukowanej, która jest niewątpliwym walorem i ozdobą miejsca- poprawa jej stanu technicznego, odprowadzenie zalegającej wody deszczowej. Projektowana w strefie parkowej nawierzchnia przepuszczalna, poprowadzona w taki sposób by zachować jak największą liczbę istniejących drzew przy jednoczesnym odpowiednim skomunikowaniu.
2. Miejsce na odpady komunalne- umieszczone w strefie gospodarczej za budynkiem- nie wpływa negatywnie na estetykę, możliwy jest swobodny dojazd i wywóz odpadów.
3. Mała architektura- w strefie parkowej wprowadzona zostają ławki oraz kosze na śmieci obok budynku stojak dla rowerzystów. Po wschodniej stronie budynku na placu rekreacyjnym umieszczono meble ogrodowe służące do wypoczynku, prowadzenia zajęć plenerowych. Na styku strefy parkingowej i reprezentacyjnej zostaną umieszczone donice drewniane.
4. Szata roślinna- rośliny odporne na warunki klimatyczne, o małych wymaganiach pielęgnacyjnych. Wykorzystano istniejący zasób roślinności drzewiastej parku. Wprowadzenie roślinności okrywowej zamiast pracochłonnych i wymagających trawników.
Przyjmuje się zasoby zachowanej roślinności- istniejącej szaty roślinnej. Dodatkowo zagospodarowano istniejące już rabaty o roślinny projektowane. Dobór gatunkowy składa się z roślin wieloletnich, projektowane są nasadzenia krzewiasto- bylinowe, o niewielkich wymaganiach pielęgnacyjnych. Liczba roślin została zaprojektowana w sposób umożliwiający pokrycie terenu, czego efektem będą niskie nakłady pielęgnacyjne. Dobrane gatunki roślin są odpowiednie do klimatu polskich zim. Powtarzalność w doborze podwyższy znacząco estetykę budynku.
Powierzchnia ogólna: 9 000m2
Powierzchnia zabudowy: 795,43 m2
Powierzchnia utwardzona: 3 281,37m2
Powierzchnia biologicznie czynna: 4 076,8m2
Koncepcja zagospodarowania terenu zakłada strefowanie projektowanej przestrzeni, pozwala na nadanie im nowych funkcji przy jednoczesnym zachowaniu spójności kompozycyjno-krajobrazowej. Uwarunkowania historyczne obiektu i terenu doń przylegającego sugerują jak najmniejszą ingerencję w elementy zabytkowe (elewacja budynku, nawierzchnia z kostki brukowej). W strefie zieleni ozdobnej zaplanowano nasadzenia różno gatunkowe, na rabatach zastosowano powtarzalność gatunkową w celu poprawy estetyki i wprowadzenie ładu przestrzennego. Planując dobór roślinny zachowano odpowiednie proporcje pomiędzy roślinnością liściastą i iglastą (szczególnie ważne w okresie zimowym).
Do programu użytkowego projektowano terenu została włączona, także wcześniej nieużytkowana strefa rekreacyjno-parkowa. Wyposażona została w elementy małej architektury takie jak ławki i kosze na śmieci. Zostały wytyczone ścieżki w sposób umożliwiający i zachęcający do wejścia w strefę parkową.
Podczas tworzeniu programu użytkowego powstał również pomysł, aby elementy rzeźbiarskie i ceramiczne powstałe na zajęciach eksponować na terenach przyległych do budynku dawnego dworca.
Opis projektowanych elementów zagospodarowania terenu:
1. Nawierzchnie- w dużej mierze wykorzystanie tych już istniejących, zachowanie historycznej nawierzchni brukowanej, która jest niewątpliwym walorem i ozdobą miejsca- poprawa jej stanu technicznego, odprowadzenie zalegającej wody deszczowej. Projektowana w strefie parkowej nawierzchnia przepuszczalna, poprowadzona w taki sposób by zachować jak największą liczbę istniejących drzew przy jednoczesnym odpowiednim skomunikowaniu.
2. Miejsce na odpady komunalne- umieszczone w strefie gospodarczej za budynkiem- nie wpływa negatywnie na estetykę, możliwy jest swobodny dojazd i wywóz odpadów.
3. Mała architektura- w strefie parkowej wprowadzona zostają ławki oraz kosze na śmieci obok budynku stojak dla rowerzystów. Po wschodniej stronie budynku na placu rekreacyjnym umieszczono meble ogrodowe służące do wypoczynku, prowadzenia zajęć plenerowych. Na styku strefy parkingowej i reprezentacyjnej zostaną umieszczone donice drewniane.
4. Szata roślinna- rośliny odporne na warunki klimatyczne, o małych wymaganiach pielęgnacyjnych. Wykorzystano istniejący zasób roślinności drzewiastej parku. Wprowadzenie roślinności okrywowej zamiast pracochłonnych i wymagających trawników.
Przyjmuje się zasoby zachowanej roślinności- istniejącej szaty roślinnej. Dodatkowo zagospodarowano istniejące już rabaty o roślinny projektowane. Dobór gatunkowy składa się z roślin wieloletnich, projektowane są nasadzenia krzewiasto- bylinowe, o niewielkich wymaganiach pielęgnacyjnych. Liczba roślin została zaprojektowana w sposób umożliwiający pokrycie terenu, czego efektem będą niskie nakłady pielęgnacyjne. Dobrane gatunki roślin są odpowiednie do klimatu polskich zim. Powtarzalność w doborze podwyższy znacząco estetykę budynku.
